به گزارش «نماینده»، کارگزاران ساز ناکوک در میان اصلاحطلبان هستند و میخواهند مسیر خود را از اصلاحطلبان جدا کنند و جریان سومی را شکل دهند.
نامه نیوز (از سایتهای حامی دولت و نزدیک به مصطفی پورمحمدی) در تحلیلی نوشت: اصلاحطلبان در گفتوگو و سخنرانیهای خود از عدم تمایل به حضور لاریجانی در لیستهای انتخاباتی اصلاحطلبی سخن به میان میآورند اما اعضای ارشد حزب کارگزاران هر احتمالی در مورد لاریجانی را تا اسفند ۹۴ امکانپذیر میدانند. غلامحسین کرباسچی دبیرکل این حزب در مورد لاریجانی میگوید: «از نظر من آقای لاریجانی شخصیتی است که در جایی که بحث منافع ملی باشد، به بحث حزب و گروه توجه نمیکند و برای مثال در بحث برجام و توافق هستهای انصافا منافع ملی را مورد توجه قرار داد.
از این رو عدهای اعتقاد دارند که ایشان صلاحیت پست فعلی خود را دارد. لاریجانی سالها تجربه دارند و از این رو شرعا و وجدانا، نمیتوانیم با ایشان مخالفت کنیم؛ به خصوص که در موقعیتی هستیم که اگر چهرههای مثبت حذف شوند، معلوم نیست آدمهای بهتری جایگزین شوند؛ باید دنبال الاحسن فالاحسن باشیم.» مرعشی دیگر عضو ارشد حزب کارگزاران نیز بر این باور است که «ممکن است به پاس خدماتی که آقای لاریجانی در مسئله برجام انجام داده است اصلاحطلبان در حوزه انتخابیه قم که ایشان حضور دارند از معرفی یک کاندیدای بزرگ و مشهور خودداری کند تا شرایط ورود دوباره ایشان به مجلس فراهم شود.»
این سخنان که از سوی اصلاحطلبان با واکنشهای متفاوتی روبرو شد حکایت از یک مسئله مهم و پنهانی از منویات کارگزاران در فضای سیاسی کشور دارد.
کرباسچی از مخالفین سرسخت سیدمحمد خاتمی است. او حتی در جریان انتخابات سال ۸۸ و در همایش حزب اعتماد ملی در حضور مهدی کروبی به جای انتقاد از سیاستهای احمدینژاد، لب به گلایه و شکایت از رفتار خاتمی و دوستانش پرداخت. کرباسچی به دلیل اینکه اعتقاد دارد خاتمی و اصلاحطلبان در ماجرای به زندان رفتن او در زمان شهرداری دخالت داشتهاند از این جریان سیاسی گلایهمند است. او حتی در جریان انتخابات سال ۸۸ به طرفداری از مهدی کروبی وارد میدان شد.
نامه نیوز میافزاید: در آستانه آماده شدن گروههای سیاسی برای انتخابات مجلس پنجم در سال ۷۴، جناح راست ایران دچار یک انشعاب بزرگ شد، انشعابی که حاصلش تولد یک حزب جدید به نام «کارگزاران سازندگی» بود. داستان از آنجا آغاز شد که برخی از وزرای دولت دوم هاشمی رفسنجانی به دیدار رئیسجمهور وقت و معاون اول او رفتند تا نظر آنان را برای حضور در انتخابات مجلس آن هم با ساز و کار و لیستی جدا از جامعه روحانیت مبارز جلب کنند.
انتخابات ۹۲ و پیروزی حسن روحانی نامزد نزدیک به حزب کارگزاران فضای تازهای را پیش روی این جریان سیاسی قرار داد، تا کارگزاران بعد از ۴ سال سکوت باز هم تبدیل به یک حزب سیاسی فعال در عرصه سیاسی کشور شود و خود را آماده رقابت برای کسب کرسیهای سبز مجلس دهم کند. به نظر میرسد آنها میخواهند مسیر خود را از مسیر اصلاحطلبان جدا کنند و جریان سومی را در کشور ایجاد کنند. جریانی که هم اصلاحطلبان را شامل میشود و هم اصولگرایان را، کارگزاران نزدیکترین جریان سیاسی به روحانی در تلاش است، گفتمان تازهای را وارد کند.
نظر شما